باز باران...

باز باران با ترانه 

میخورد بر بام خانه

خانه ام کو؟

خانه ات کو؟

آن دل دیوانه ات کو؟

روزهای کودکی کو؟

فصل خوب سادگی کو؟

پس چه شد دیگر کجا رفت؟

خاطرات خوب و رنگین

در پس آن کوی بن بست...

در دل ما آرزو هاست

کودک خوشحال دیروز

غرق در غمهای امروز

یاد باران رفته از یاد 

آرزو ها رفته بر باد....